CULLER DE ARROZ MELOSO DE SETAS E QUEIXO MANCHEGO

É  un pincho sinxelo , presentase nunha culleiriña de desgustacion, da un pouco de traballo xa que hai  que facer o rissotto, e as setas ,pero pouco mais animaros e provalo esta ben rico.

Ingredintes:

• arroz
• setas
• queixo manchego

Elaboracion:

1. Facemos un rissotto de setas e o ligamos con queixo manchego.
2. Colocamos sobre unha culler e servimos.

MAZAS CON OVAS DE TROITA

É  un pincho moi especial xa que o contraste do doce ,co acido da maza golden dalle un toque moi peculiar,é moi doado de facer, e ten un gusto agradable a nos encantounos, atrevete e prova .


Ingredintes:

• queixo fresco
• manzana golden
• tostadas de pan 
• ovas de troita

Elaboracion:

1. Mesturamos queixo fresco de untar con dadiños de maza golden.
2. Colocamos sobre unha tosta e por riba poñemos as ovas.

PIRULETA DE LANGOSTINOS

Hoxe algo que nos pode servir como primer plato, tapiña para degustar con unha  cervexa fresquiña á hora do aperitivo ou en estas calurosas noites de veran. Ademáis cada un de vos podredes darlle un toque persoal según a salsa coa que os acompañédes ó incluso tomalos sos xunto a unha deliciosa ensalada.

Ingredintes:

• langostinos
• clara de ovo
• kikos

Elaboracion:

1. Limpamoa os langostinos e os pinchamos pola cola nunha brocheta.
2. Os cocemos 2 minutos en auga quente.
3. Rebozamos coa clara de ovo semi-montada e os kikos picados.
4. Freimos en aceite ben quente ata que se doren.

CHUPITOS DE CREMAS

Son entrantes moi lixeiros e frescos, son doados de facer e rapidos, e un prato moi concurrido xa que o come todo o mundo con facilidade, xa xesan nenos, ancians ou xobenes, proba a facer algunha, veras que ben quedas..e como triunfas.


Ingredintes:

Cenoria:

• 1/2 cebola
• 1 dente de allo
• 4 cenorias
• 1 patata

Xabugo:

• 2 patatas
• 1 codillo de xamon
• 1/2 cebola
• 3 lonchas de xamon serrano

Elaboracion:

Cenoria:

1. Refogar todalas hortalizas e triturar.
2. Sazoar.

Xabugo:

1. Refogar todalas hortalizas, triturar e sazoar.
2. Añadir as lonchas de xamon serrano ben picadas.

EMPANADA DE XAMON IORK E QUEIXO

Esta empanada puxose moi de moda nos últimos anos e que a combinación do xamón cocido e o queixo queda realmente ben.
Ademáis esta receita non pode ser máis fácil de preparar e o único que tes que mimar son os ingredintes para que te quede unha empanada realmente rica. Si te animas xa sabes … a cociña!!!

Ingredintes:

• unha placa de follado
• queixo
• xamon iork

Elaboracion:

1. Nunha placa de follado colocamos queixo, o xamon e queixo outra vez.
2. Cubrimos con outra capa de masa de follado por riba e pechamos.
3. Forneamos a 175 º C durante 15 minutos.

TOSTADA DE PISTO CON tono

É  un pincho moi sinxelo , podese facer en cuestión de 5 minutos , si tes o pisto feito claro , como era o noso caso , calquera pode facelo si non lede.

Ingredintes:

• pan de molde
• tono
• pisto
• perexel

Elaboracion:

1. Nunha rebanada de pan de molde tostada colocamos o pisto e o atun previamente mesturado.
2. Espolvoreamos o perexel por riba e servimos.

TARTALETAS DE ROQUEFORT CON NUECES

A tartaleta é un cunco pequeno formado por unha base follada ou de galleta sobre o que poñemos ingredintes tanto salgados coma doces.
Estos pequenos cuncos soen servirse como entrantes salgados nas comidas, incluso como tentempes a media tarde. Tamén os podemos atopar doces con diferentes froitas e confituras no seu interior. Neste caso, imos a elaborar tartaletas a base de noces e queixo.

Ingredintes:

• 1/4 lt tona
• 125 gr de queixo azul
• 1 culler de fondo de terneira escuro

Elaboracion:

1. Poñemos todo nun cazo.
2. Desfacemos o queixo coa tona e a culler de fondo.
3. Coamolo por un chino.
4. Montar cun unha batidora de varillas con auga e xeo por debaixo ata obter unha crema lisa.
5. Facer tartaletas de masa quebrada doce.
6. Rechear a manga pasteleira de boquilla rizada coa crema e espolvoreamos as noces picadas.

TARTA ÓPERA

Esta é unha tarta que queda moi rica, incluso a min que non me gusta nada o café me parece exquisita porque ten só un sútil sabor a café. Ademáis se conserva moi bien durante 3 ó 4 dias na neveira polo que se pode deixar preparada con bastante antelación. Parece que leva moitas cousas pero non é tan difícil de preparar e unha vez que están feios todo- los compoñentes montase de seguida.


Ingredintes:

Para o bizcoito xoconde:

• 1 kl de amendoas moidas
• 400 gr de azucre lustre
• 260 gr de fariña frouxa
• 24 ovos
• 32 claras
• 140 gr de azucre branquilla
• 200 gr de manteiga

Para o ganache:

• 1 lt de tona por cada 400 gr de chocolate

Elaboracion do ganache:

1. Montar a tona na batidora.
2. derreter o chocolate no baño maria, deixar enfriar e mesturar coa tona montada.

Elaboracion:

1. Mesturar nun bol os ovos, azucre lustre e amendoas moidas.
2. Batir ata que esponxe un pouco e engadir a fariña.
3. Montar as claras a punto de neve, engadir o azucre e deixar, que éste ben  disolto.
4. Derreter a manteiga e deixar enfriar.
5. Mesturar co primeiro preparado as claras montadas e seguidamente engadir a manteiga, con cuidado, que non baixe o batido.
6. Verter nunha prancha de forno sobre un papel antigraso.
7. Cocer no forno a 200º C.
8. Retirar do forno e enfriar sobre unha rexilla.
9. Partimos en tres pranchas o biscoito.
10. Facer un almibar de 1/2 lt de auga, 200 gr de azucre, un chorriño de ron e cafe.
11. Emborrachar o biscoito.
12. Facer unha crema de manteiga de cafe de 250 gr.Facemos unha capa.
13. Cubrir co segundo biscoito emborrachado, napar cunha capa de trufa(ganache 1lt )
14. Napar coa terceira capa de biscoito emborrachado, napar con ganache ou glaseado de chocolate empregado para a tarta forasteiro.
15. Recortar os bordes dos biscoito para que se miren as capas da tarta.
16. Facer un cornet e escribir  "ópera " en riba da tarta.

CHURROS

Hoxe nos ensinaron cómo preparar churros, unha receita clásica pero non por ilo menos deliciosa. Agora non tenrás excusa para preparar uns exquisitos churros con cholate quente para almorzar.


Ingredintes:

• 1 lt de auga
• 850 gr de fariña frouxa
• 150 gr de aceite
• 10 gr de sal

Elaboracion:

1. Ferver o auga coa sal e o aceite.
2. Tamizar a fariña e mesturar coa preparacion anterior.
3. Remexer ata que se despexe das paredes do recipente.
4. Verter cunha manga pasteleira e boquilla rizada que nos servira para dar forma e meter no aceite ben quente.
5. Espolvorear de azucre.

MANTEIGA DE CURRI

 A manteiga é o nome dado de forma exclusiva ao alimento obtido do leite de vaca, se foxe de outro animal o nome correto é manteiga de mais o nome do animal de orixen.A manteiga é composta por cerca de 80% de gordura, sendo o restante auga,e resíduos de lactose (o azucre do leite) e de butirina a protenia do leite.Constitui-se como um alimento muito gordo, rico en gorduras saturadas, colesterol e calorias, pelo que é recomendável en doxes moderadas para desportistas ou pesoas que tendran un grande consumo enerxético. Salvo especiais condions de saúde, é compatível con unh dieta sa e equilibrada  é fácil de dixerir apesar do seu contido en gordura.
Na cociña, en moitas ocasioón combinase con outros ingredintes para facer manteigas compostas, e dar un toque sustancioso os pratos. Deste xeito podemos atopar multiples variedades de manteiga composta como poden ser manteigas de chalota, de finas herbas, ou coma neste caso de curri.

Ingredintes:

• 250 gr de manteiga
• 1 c/b de curry en pò

Elavoraciòn:

1. Traballar a manteiga co curry ata que quede ben mesturado.
2. Envolver en film.
3. Debe repousar un dia dentro da neveira.
4. Esta manteiga empregalà con chuletillas de cordeiro.

ZORZA DE CARNE DE PORCO

E un  picadillo de chorizo, zorza,es o producto típico galego, asturiano, leones, soriano,  soriano e albunese se ben tambén pode encontrarse en otras rexions. Se trata dunha tapa que se elabora con  o interior dos chorizos  o con carne picada e adobada.  Servese caliente en pratos acompañado dunhas rodaxas de pan e un viño o unhas cerbeixas. Se trata da carne picada, xeneralmente do cerdo, preparada como pra embuchar e  facer chorizos con ela, pero que finalmente se dexa sen embuchar e se emplea en este aperitivo. Soe  ter outros ingredientes, como pimenton tanto dulce como picante), allo, sal etcétera. Actualmente existe tambén no mercado a posibilidade de obter picadillo de xabarin,  venado etcétera. Este prato era mui  importante en os periodos da mantaza do porco, xusto nos momentos nos que se elaboraba o  recheno do  chorizoe se adobaba a carne.

Ingredintes:

• 1kg de caner de porco ( cortados en dados)
• 3 c/g de pementon doce
• 1 c/c de pementon picante
• sal
• 6 dentes de allo ( picados en brunoise)
• 1 botella de viño branco.

Elavoraciòn:

1. Nun bol mesturamos todolos ingredintes e remexemos ben.
2. Deixamos coller sabor 1 dia ou dous.

RÒBALIZA CON PISTO DA PROVENZA

A robaliza (Dicentrarchus labrax), ou robalo (unha robaliza grande), é un peixe perciforme da familia dos moronidade , con aletas con radios espiñosos, moi apreciados entre os pescadores polo seu exquisito sabor. Chega a medir 100 cm de lonxitude.
O corpo é alongado, ten beizos carnosos; no ángulo superior do opérculo hai dúas espiñas curtas. A cor é variante, desde gris escuro no lombo, ata chegar a ser branco na parte ventral, aínda que na auga se ve prateado brillante, máis grisallo no lombo, con reflexos verde oliva. A robaliza atópase nas costas rochosas dos areais, as desembocaduras dos ríos e sobre todo nos peiraos. Este achegamento á costa adoita ser maior nos meses de calor, afastándose no inverno. Os exemplares novos viven en bancos, volvéndose solitarios ao medraren. A profundidade á que se poden atopar é de 0 a 15 metros.

Ingredintes

• 2 robaliza ou lubina
• 1 cebola
• 1 cabaciña
• 1 pemento vermello
• 1 pemento verde
• 150 gr anaco de cabaza
• 2 dentes de allo
• 1 bote de tomate triturado
• 1 berenxena
• 2 tomates ( en concassè)
• salpementa
• perexel
• tomillo

Elaboraciòn:

1. Limpamos as ròbalizas ben salgala e meter no forno a 160ºC uns 25 min.
2. Facemos o pistocoas hortalizas en paisana excepto o allo en brunoise.
3. Engadimos a salsa de tomate triturado sazoamos ben.
4. Acompañamos cuns ñoquis de pataca natural.

FLORENTINA

As Florentinas son unhas galletas enormemente populares en todo ó  mundo, pero unha visita a mellor pastelería de Florencia para coñocer mellor estas galletas, te deixará sen saber su origen. Hai un rumor de que as galletas florentinas son de Florencia. “Estas galletas toscanas”, “son un clásico do Nadal ”. “O orixen da recieta  encuentrase en Florencia, de ahí o nombre”.



Ingredintes:

• 300 gr de azucre
• 100 gr de mel
• 125 gr de tona
• 150 gr de manteiga
• 180 gr de pal de naranxa confitada picada
• 300 gr de amendoa fileteada
• cobertura de chocolate

Elavoración:

1. Mesturar o azucre, mel, tona, manteiga todo xunto.
2. Despois incorporar a pel de laranxa e as amendoas.
3. Dispor nos moldes de silicona de 6 cm e cocer a 200ºC
4. Cando esteèn cocidos deixar enfriar e glacearlos con cobertura si se desexa.

TORTA DE MANZÀ

Unha das miss populares e mundialmente coñecida, creo que aparece en todas as cociñas do mundo. As variantes son infinitas, usanse diferentes masas desde as quebradas hasta as hoxaldradas; en cuanto as manzà su variedade nos dará ese toque de sabor que as diferencia unhas das otras e o toque final se o dan as especias como o   clavo de olor, a noz moscada o a canela. Algunhas recietas incorporanse  pasas de , uva, froitos secos, etc. Aquí trataremos de presentar algunhas de elas

Ingredintes: 

• 300gr de ovos
• 250 gr de azucre de cana
• 380 gr de manteiga fundida
• un belisco de ron tostada
• un chisco de vainilla 
• sal
• 250 gr de uvas pasas maceradas en ron
• 150 gr de noces picadas
• 450 gr de fariño frouxa
• 10 gr de levadura quìmica

Elaboraciòn:

1. Batir os ovos co azucre, engadir sal, ron e vainilla.
2. Mesturar a fariña coa levadura e tamizar, engadir a manteiga fundida e a froita.
3. Meter dentro dun molde untado con manteig.
4. Dispor as mazàs cortadas en rodaxas de forma armònica
5. Espolvorear cun velisco de azucre caramelizado por enriba das mazàs.
6. Cocer a 200ºC durante 40 min.

TOSTA DE GULAS CON SAN SIMON

A angula e o alevin do peixe anguia, o unico alevin permitido por as leis da pesca. Cando encontrase nos mercados do pescado soer ter un gramo de peso, mide algo menos de 8 cm de lonxetude e tene entre dous o tres anos de vida. As gulas  comercializanse cocidas, en caso de estar vivas son translucidas. Soense encontrarse en vasadas o vacio. Este peixe, debido a seu elevado prezo no mercado, ten un sucedaneo de surimi mais barato, coñecido como "gula" ( nome tomado dunha marca comercial) que permite moitas elaboracións, un delas este "pintxo" de orixe vasco, moi sinxelo de facer e que resulta delicioso.
 

Ingredintes:

• 4 tostas de pan de baguette

• 1 dente de allo

• aceite de oliva 

• 150 gr de gambas

• salpementa

• 250 gr de gulas

• 125gr de queixo san simon

Elaboraciòn:

1. Tostar o pan a 220ºC ( debe quedar cruxinte por fora e tenro por dentro)
2. Untar o allo nas tostas salteadas as gambas coas gulas, salpementar.
3. Poñer enriba das tostas.
4. Cortar uns dadiños de queixo dispor enrriba e gratinar ata que se funda.

Flan de loureiro

     As follas de loureiro son empregadas como condimento na gastronomía europea, sobre todo na Medirettánea, asi como en Norte e Centroamerica,. Na rexión  de México, se coñece como laurel de Castilla. Estas empreganse en sopas, guisos, estofados, asi como en carnes e en peixes, mariscos e vexetais. As follas empreganse xeralmente enteiras, e retiradas antes de servir. Tamñen poden ser trituradas ou moidas antes de cociñar, para darlle un mellor gusto á comida. Nesta ocasión lle damos un emprego un pouco diferente ó utilizalo nun postre, un flan. O resultado é sorprendente,xa que o flan admite moi ben todo o tipo de sabores.
  O loureiro é un obxeto simbolico da astroloxia para o signo de Aries.
  Sobre esta pranta existe un dito antigo " quen planta un laurel nunca ó verá medrar", aludindo ó lento crecemento da pranta,. Ainda que a cultura popular alude a morte do que a pranta.
  Ten connotacions simbólicas na cultura romana e na cristiana. Según a mitoloxia, o loureiro é a transformacion da ninfa Dafne que ó ser perseguida por Apolo, foi salvada polo seu pai, o rio Peneo, transformandoa en Loureiro, de ahí Apolo cortou duas ramas e as trenzou elaborando unhas coroas triunfales que empegaban os victoriosos, xenerais e emperadores da antiga Roma, e que chegaron ata os nosos días coma simbolo da victoria.
Hai tamen unha lenda que conta que durante a conquista de Granada, a Raiña Isabel escondeuse detrás dun loureito, na actual localidade de La Zubia, mentras huías duns musulmans granadinos que a perseguían, dende aquel entón, dito loureito que todavía existe coñecese coma loureiro da raíña.

Ingredintes:

• 530gr de leite 
• 1 culler grande de loureiro moído
• 300 g de ovo
• 170g de azucre

Elaboración:

1. Quentar ó leite e infusionar ó loureiro, coar e reservar.
2. Por caramelo na base dun molde de puding ou de moldes individuais  e deixar enfriar
3. Mesturar os ovos co azucre, e engadirlos ó leite infusionado sen deixar de remexer.
4.  Encher os moldes e colocar nun baño María no forno a unha temperatura de entre 180-220ºC entre 35 e 45 minutos.
5. Deixar enfriar e servir.

 

Lasaña vegetal con carne

       

   Esta lasaña resulta sorprendente, xa que en lugar de utilizar as típicas pracas de pasta das lasañas, serán as verduras (berenxena, tomate e cabaciña) as que fagan esta función, dando  lugar a unha combinación deliciosa.

     Ingredintes:

• 1 kg de carne picada mixta(tenreira e porco) adobada con viño branco, un pouco de salpementa, allo e perexel,
• 1 litro de salsa bechamel ( 60 gr de fariña, 70 gr de manteiga e 1 litro de leite enteira, noz moscada  e salpementa)
• 1 cabaciña
• 1 berenxena
• 1 tomate
• Un pouco de salsa de tomate frito

    Elaboración:

1. Prequentar o forno a 175ºC
2. Cortamos en rodaxas un pouco groxas a cabaciña e a berenxena ( esta ultima o poñemos a purgar cun sal durante 20 minutos )
3. Logo introducimos no forno uns 10 minutos a 175ºC. Para a salsa aurora facemos unha salsa bechamel e mesturamos coa salsa de tomate frito,
4. Nunha bandexa fonda botamos un pouco de salsa aurora no fondo, pomos a berenxena, a cabaciña e tomate en rodaxas, intercalando unhas con outras ata cubrir o fondo.
5. Botamos a carne mixta coa salsa aurora. Cubrimos coas hortalizas, cubrimos con salsa,e espolvoreamos con queixo ralado. 
6. Meter no forno uns 25 minutos a 200ºC para gratinar.

Ensalada italiana

   
        Un delicioso entrante tanto para o tempo veraniego coma para os dias invernais, o constitue esta deliciosa ensalada italiana de pasta. Pode incluso constituir un xantar adecuado coma prato único e resulta ideal para as comidas de tupper tanto dos maiores coma dos mais pequenos.

Ingredientes :

• 500gr  de macarrones cocidos
• 1 bote de olivas negras
• unhas follas de alfabrega
• salpementa
• 150 gr de tomates cherri
• Queixo parmesano
• 1 bolsa de mozzarella
• aceite de oliva
• Vinagre de Módena
• 100 gr de chícharos.

Elaboración:

1. Cocer a pasta  con sal, escurrila,NON REFRESCALA,mesturar cos demais ingredietes.
2. Os tomates cherri van partidos a metade, as follas de alfabreca picadas en chifonada.O parmesano ralado groso, a mozzarela picada en dados.
3. Os chícharos van cocidos uns 6 minutos, refrescalos para non encollan e mesturar co resto dos ingredintes.

Croquetas de carne con queixo de San Ximón

      Como vos decataredes, as croquetas para nos son a raiñas dos aperitivos e por iso as facemos en multiples variedades. Nesta ocasión empregamos un queixo de típico de Galicia, o queixo de San Simón.
     O queixo San Simón da Costa é un queixo afumado español de leite de vaca. Ten a tramitación expediente de recoñecemento don Denominación de Orixe Protexido a nivel europeo. Se elabora en España
concretamente na comarca da Terra Chá, na provincia de Lugo. Se atribuen as orixes desde queixo ós pobos casteños que poboaron os montes da Serra de A Carba e do Xistral. Durante a Idade Media, e o queixo que se empregaba como forma de pago de foros e dezmos.
   Elaborase con leite de vaca, cruda ou pasteurizada, procedente das razas rubia galega, pardo alpina, frisona e dos seus cruces entre sí. Este ganado se alimenta de xeito tradicional, sendo obxetivo do consello regulador favorecelo aproveitamento directo dos pastos, valorandose positivamento o emprego de especies forraxeiras caracerísticas da zona, como o nabo forraxeiro e a col forraxeira.

Este queixo se comercializa en dous formatos:

•   o grande, cunha maduración mínima de 45 días e kilo e medio de peso
• o pequeño ou bufón cunha maduración mínima de 30 días.

Pode tomarse como aperitivo e en tapas e ensaladas. Mariña ben con tintos xoves ou co un  Ribeiro.

Ingredientes:

• 500 gramos de carne picada
• 1/2 cullerada de café de especias surtidas
• 1/2 cebolleta
• 1 dente de allo e perexel
• 200 gr de queixo San Simón ou outro queixo afumado
• Roux de 140gr de manteifa e de 140gr de fariña de forza
• 1Litro de leite 
• Sal e pementa

Elaboración:

1. Refogar na manteifa a carne coa cebolleta, engadir a fariña, remexer , botar o leite e facer a masa ( coma unha bechamel pero mais espesa)
2. Sazoar a masa e retirar do lume cando se despegue das paredes. Engadir o queixo no ultimo lugar. Espolvorear a masa con perexel picado.
3. Deixar enfriar e facer de forma ovalada. 
4. Pasamos por fariña, ovo e pan ralado e fretimos. 

   A masa é mellor deixala repousar dun día para o seguinte para que conserve mellor a forma.

GALLETAS BRETONAS

Un máis dos postres deliciosos con que podemos sorprender para aqueles amantes do café ou de té, ou calquera infusión.
Podense tomar a calquera hora, no almorzo, na merenda, na cea….espero que lles guste.

Ingredintes:

• 130 gr. de manteiga
• 135 gr. de azucre glass.
• 2 gr. de sal.
• 1 ovo.
• 230 gr. de fariña frouxa.
• 7 gr. de levadura en pó.

Elaboración:

1. Abrandar a manteiga, misturar co azucre e a sal. misturar co ovo, despois fariña , levadura ata que quede unha masa homoxénea.
2. Envolver en film e deixar reposar unha hora.
3. Despois cortar en catro trozos de 3 cm, cortar en 1 cm de diámetro, cubrir co papel antigraso e deixar reposar na neveira 1 hora.
4. Meter ao forno a 180ªC uns 10 min.

Sobaos pasiegos

     O sobao ou sobao pasiego é un produto típico dos Vales Pasiegos (especialmente, de Selaya, Veiga de Pas, Villacarriedo e Alceda-Ontaneda) e un dos máis representativos de Cantabria (España). Na receita primitiva os ingredientes eran a masa de pan, o azucre branco e a manteiga. No sobao pasiego antigo engadíanse dous ovos, unha casca de limón relada e o licor de anís ou ron. O sobao moderno xurdiría no ano 1896, cando unha cociñeira do doutor Madrazo, Eusebia Hernández Martín, substituíu a masa de pan por fariña. O sobao pasiego posúe Indicación Xeográfica Protexida dende o ano 2004.

Ingredentes para 4 persoas.

• 250 gr de manteiga
• 220 gr de azucre glass
• 30 gr de azucre invertido
• 5 ovos
• 245 gr de fariña frouxa
• 5 gr de impulsor

Elaboración.

1. Mesturar a manteiga en pomada co azucre ata facer unha crema en pomada.
2. Incorporarlle os ovos un a un ata sen que se pegue as paredes. Se isto ocorrese botar algo de fariña.
3. Mesturar a fariña co impulsor con movementos envolventes despacio.
4. Colocar nas cápsulas de sobaos coa manga pasteleira e meter no forno a 180º uns 15 minutos.
5. Deixar arrefiar na propia cápsula.

Leite Frito de cacao

O leite frito é un doce de fariña cocida con leite e azucre ata que espesa, cortándose a masa resultante en porcións que se friten. Adoita servirse habitualmente como unha sobremesa, espolvoreada con azucre glas e canela en po, sendo unha receita típica do norte de España.
A orixe da receita é incerta, reivindicando varias rexións españolas a súa autoría, se ben se adoita considerar que xurdiu na Palencia, propagándose logo por diversas provincias. Debido a que segue sendo tradicional elaborar o leite frito de forma caseira e artesanal, existen moitas variantes tanto na receita coma na forma de preparación e a presentación final. Todas elas teñen en común a cocción do leite con azucre, canela en rama e opcionalmente casca de limón.

Ingredentes para 4 persoas.

• 1 litro de leite
• 20 gr de cacao
• 200 gr de azucre
• pó de limón
• canela

Elaboración.

1. Fervemos o leite e mesturamos o resto dos ingredentes, ata que collan corpo.
2. Dispor nunha bandexa plástica tapada con film e pequenos buratos. Deixar arrefiar ata o dia seguinte.

Torta de San Marcos

     Este doce vénse elaborando dende hai non moitos anos. O seu nome fai honra ao Convento de San Marcos cuxas orixes se remontan ao século XII cando a raíña dona Sancha fundou un templo e hospital para os peregrinos jacobeos.

     A Torta de San Marcos segue un proceso artesán de elaboración que a confire unhas deliciosas características organolépticas. Hai que diferenciar entre a elaboración do biscoito e do recheo:

Ingredentes para 4 persoas.

• 1 biscoito xenoves de 500 gr
• 200 gr de xema pasteleira
• 250 gr de crema chantilly
• 100 gr de almibar para emborrachar
• 25 gr de cobertura de chocolate
• 5gr de fideos de chocolate
• 1 c/c de azucre para torrar

Para o biscoito xenovés.

• 150 gr de azucre
• 150 gr de fariña frouxa
• 5 ovos

Para a crema Chantilly.

• 400 gr de tona de 35% m.g.
• 75 gr de azucre
• 1 c/C de vainilla
• 25 gr de leite en pó

Para o almibar.

• 250 ml de auga
• 100 gr de azucre

Para a Xema pasteleira

• 5 ovos
• 200 gr de azucre
• 50 gr de glicosa
• 1 c/c de colorante amarelo
• sal fina
• unhas gotas de limón

Elaboración.

1. Facer o biscoito xenovés mesturando o azucre cos ovos. Unha vez branquexados, mesturamos aparte a fariña pouco a pouco con movementos envolventes. Meter no forno 7 minuitos a 160º
2. Facer o almibar. Unha vez desfeito o azucre no auga.
3. Facer a crema Chantilly. Meter o bol da batidora no conxelador, mesturar a toa coa leite en pó e a vainilla. É unha tona montada con aroma.
4. Facemos a crema de xema. Nunha batidora mesturamos os ovos, colorante, sal e limón batendo despacio.
5. Incorporámoslle o azucre e a glicosa remexemoslle sen que chegue a facer escuma.
6. Verquemos nun cazo e remexemos despacio, pouco a pouco sen que chegue a agarrarse.
7. Unha vez que colla corpo, arrefriamola o máis rapido posible e a gardamos na neveira a 4ºC.
8. Montaxe da torta.

• cortamos o biscoito en duas partes; emborrachamos co almibar.
• Verquemos a crema chantilly e a extendemos ben. Cubrir coa outra metade do biscoito.
• Botar a crema de xema pasteleira, espolvorear de azucre e quemar, recubrir os laterais coa crema chantilly. Decoramos cun corneto de cobertura o nome da torta.

Canapés de langosta

        Este aperitivo resulta moi sabroso e delicioso e é ideal para calquer ocasión, tanto para darnos un capricho como para sorprender a unha visita , ou para unha reunión con amigos.

       Ingredientes: ( 4 peroas)

• Unha cullerada grande de porro picado.
• Unha cullerada grande de surimi
• 4 rebanadas de pan baguette
• 1 cucherada de café de aceite de allo ( para facelo aceite de allo pomos un dente de allo machacado nun pouco de aceite a lume moi baixo e deixamos confitar durante 6 minutos )
• Xelatina de peixe ( 100 mL de fumet de peixe lixeiro, 3 follas de xelatina, 1 bote de ovas negras para decorar)

    Elaboración :

1. Poñer o fumet nun cazo a quentar ata que esta morno. Engadirlle as follas de xelatina rehidratadas. 
2. Face-lo aceite de allo confitando nun cazo. Engadir o porro no aceite de allo
3. Tostar as rebanadas de pan , untalas co aceite de allo, dispor o surimi de langosta enriba e pintar co a xelatina de peixe e poñer as ovas negras enriba. 

BACALLAO Á VIZCAÍNA

    O bacallao común, bacallao do Atlántico ou bacallao de Noruega é unha das cerca de 60 especies de unha mesma familia de peixes migratorios. Vive en mares fríos do norte. Polo xeral o bacallao é de pequeno tamaño, anque alguns exemplares poden chegar a alcanzar os cen kilogramos de peso con un tamaño de ata casi dous metros. Aliméntase de outros peixes máis pequenos, como o arenque.
    O bacallao en salazón é unha forma procesada de bacallao que consiste en practicarlle a desecación mediante sal (salazón). Esta presentación fai que se poda conservar nalgún lugar seco durante varios meses. O bacallao é apreciado pola súa carne e polo aceite do seu fígado. O aceite de fígado de bacallao é extremamente rico en ácidos graxos Omega-3 así como en vitamina A e vitamina D. De feito, estas propiedades foron moi explotadas durante anos, suministrándose o aceite crú ós nenos como complemento alimenticio para a fixación do calcio nos osos.

Ingredintes:

• 2 pezas de bacallao
• 1 pemento vermello
• 1/2 mazá
• 1 cebola
• 3 dentes de allo
• 1 pemento verde
• 1 folla de loureiro
• perexil picado
• aceite de oliva
• sal
• 1 ñora
• 1 bote pequeno de salsa d etomate triturado
• 1 anaco de xamón serrano

Elaboración:

1. Nunha cazola de barro cúbrese de aceite de oliva o fondo, poñense as hortalizas cortadas en paisan e refogar xunto co xamón cortado en dadiños pquenos. A ñora pónse a remollo en auga fría.
2. Cortamos a mazá en dados. Cando estean brandas engadimos a salsa de tomate e a mazá coa ñora. Deixamos cocer por 15 minutos.
3. Trituramos todo pola batidora, sazoamos e marcamos o bacallao na prancha e se lle incorpora a salsa.
4. Métese no forno a 200ºC aproximadamente uns 10 minutos. Acompáñase de arroz pilaw.

LENTELLAS CON SEPIA

    A lentella é unha pranta anual herbácea da familia das Papilionáceas, con tallos de 30 s 40 cm, endebles, ramosos e estriados, follas oblongas, estípulas lanceoladas, zarcillos pouco arrolados, flores brancas con venas moradas, sobre un pedúnculo axilar, e froito en vaina pequena, con dous ou tres sementes pardas en forma de disco de medio centímetro de diámetro aproximadamente.

Ingredintes:

• 1 kg de lentellas
• 1 sepia
• 1 cebola vermella
• 1/2 cabaciña
• 1 pemento vermello
• 2 dentes de allo
• 1 cenoria
• 1 porro
• 1 ramiña de apio
• 1 tomate
• 2 lt de fumet

Elaboración:

1. Cortamos a sepia en anacos regulares, a adobamos con allo e perexil picado con aceite de oliva
2. Cortamos as hortalizas en mirpoix pequena, cubrimos o fondo dunha pota e unha vez quente refogamos as hortalizas e botamoslle un belisco de sal.
3. Incorporámoslle a sepia e deixamos cociñar por un espazo de 10 minutos.
4. A parte lavamos as lentellas e botamoas coa preparación anterior. Cubrimos co fumet de peixe e deixamos cociñar uns 30 minutos.
5. Poñer a punto de sal.

PAN DE HAMBURGUESA E PERRITOS

    Un panecillo de perrito quente é un tipo de panecillo cunha forma diseñada para conter un perrito quente. Hai dos tipos básicos: a aberta por un extremo e a aberta por un lateral. As ventaxas da primeira é que suxeita ó perrito coa maior seguridade e permite un mellor envasado do producto final. Os panecillos de este tipo soénse fornear en grupos, unidos polos laterais, e separándose a medida que se van necesitando. A variedade aberta por o lado dan maior facilidade para añadir salsas e recheos sen romperse.

Ingredintes:

• 1000 gr de fariña gran forza
• 30 gr de azucre
• 100 gr de margarina ou manteiga
• 500 gr auga
• 100 gr levadura prensada
• 20 gr de leite en pó
• 20 gr de sal
• 3 gr de mellorante
• ajonjolí
• sésamo

Elaboración:

1. Amasar tédolos ingredintes simultáneamente, tempo aproximado 12-15 minutos
2. Temperatura final da masa 26ºC.
3. Dividir pezas de 60 gr e bolear sen repousar en bloque, colocar en placas
4. Repousar 5 minutos. Aplastar coa palma da man.
5. Poñemos na fermentadora 30ºC cunha humidade do 75% durante 1 hora e 15 minutos.
6. Pulverizar con auga e salferir con ajonjolí.
7. Cocemos a 200ªC durante 15 minutos.
8. Deixar arrefriar a temperatura ambiente.
9. Se é para perritos formar barritas de 65 gr xusto despois de bolear. Deixar repousar igual cá para as hamburguesas. Non se lle pon ajonjolí e cocer a 220ºC durante 13 minutos.

COLÍNS E PICOS

    Os picos (tamén denominados roscos ou regañás) son unha especie de colines típicos na cociña andaluza. Esta especie de pan con textura cruxinte soe servirse frecuentemente como acompañamento en certas tapas de xamón, así como de outros fiambres.
    Trátase de palitos de pan con baixo contido de augo no interior. Debido a isto a consistencia dura do seu interio que se asemella bastante á dos biscotes (o Hadtack). Esta ausencia de humidade interior permite que se poda conservar durante largos periodos de tempo. Os ingredintes para a súa elaboración son a fariña de trigo, a auga, a levadura e a sal. Soése añadir á masa unha graxa, xeralmente de orixen vexetal. Algunhas masas de picos teñen na súa masa unha certa cantidade de allo.

Ingredintes:

• 2500 gr de fariña frouxa
• 1000 gr de auga
• 200 gr de graxa ou aceite de oliva
• 100 gr de levadura prensada
• 50 gr de sal
• c/s de mellorante (segundo o fabricante)

Elaboración:

1. Amasar tódolos ingredintes durante 8 minutos.
2. Temperatura final da masa 24ºC.
3. Refinar durante 4 minutos (faise a máquina e consiste en apretar a masa entre dous rolos para que apenas teña gas e resulte fina), sen superar os 24ºC.
4. Dividir pezas de 50 gr para colíns e de 10-15 para picos. Deixamos repousar outros 8 minutos.
5. Formar un fídeo longo (colíns) e para picos córtanse máis pequenos e colócanse en placas.
6. Fermentar 30-34ºC cunha humidade do 90% durante unha hora.
7. Meter no forno con moito vapor, 10-12 minutos 220ºC.
8. Deixar arrefriar a temperatura ambiente.

MELINDRES

     O nome orixinaldos melindres  é biscoito saboiardo  máis coñecido na sua forma en pluralsavoiardi, un nome italiano cuio significado é “galleta saboiana” como o explica a súa historia. É o nome co que soese denominar a estes pastelitos moi finos, de fabricación industrial fóra de Italia, coñedidos tamén baixo seu nome en inglés, LADY FINGERS (Dedos de Dama). Os bizcoitos de soletilla en catalán chámanse MELINDROS. No Salvador son coñecidas como SUSPIROS, en Arxentina, Uruguay e Paraguay se lles chama VAINILLAS, en Chile dinomínaselles GALLETAS DE CHAMPÁN, en México son chamadas SOLETAS, en Perú díselles BISCOTELAS e en Colombia tamén coñéceselles como LENGUAS. Po la sua parte, no resto de Latinoamériza denomínaselles simplemente  PLANTILLA.

Ingredintes:

• 1 kg de fariña frouxa
• 1 kg de azucre
• 48 ovos

Elaboración:

1. Separar as claras das xemas.
2. Batir as xemas con tres cuartas partes do azucre, a que a emulsión sea esponsoxa.
3. Batir as claras a punto de neve e engadir o azucre restante, deixar que éste se disolva ben.
4. Mezclar cuidadosamente unha parte das claras ás xemas, añadir alternativamente a fariña tamizada en forma de chuvia e as claras restantes.
5. Escudillar o batido con mango e boquilla sobre un papel antihaderente dando forma os malindres a medida desexada.
6. Espolvorear con azucre lustre e cocer ó forno a 180ºC.
7. Sacar do forno, deixar enfriar durante algúns minutos e retirar do papel.

BRIOCHE DOCE

   O brioche é umha elaboración similar a un pan doce ainda que, en términos técnicos, pertence a familias dos  biscoitos pesados que se realiza tanto doce como salgado. O seu emprego e mais ben para merendas e aperitivos.

Ingredintes:

• 1 kg de fariña de forza
• 0.15 l de auga o leite
• 8-12 ovos
• 600 gr de manteiga
• 10 gr de sal
• 60 gr de azucre
• 30-40 gr de levadura prensada

Elaboración:

1. Tamizar a fariña e fomar un volcán.
2. Disolver a levadura có líquido tebedo.
3. Engadir o sal, o zucre, os ovos e a levadura no centro do volcán. Mezclar coa fariña.
4. Traballar a masa ata que se despeque da superficie ata quede lisa, homoxénea e brilante.
5. Cubrir a pasta cun pano húmido e mantela nun sitio morno (a temperatua ideal é 24ºC), ata que dobre o seu volumen.
6. Fraccionar a masa, heñir (volear) e dar forma ás pezas, deixar fermentar.
7. Pintar os laterais das pezas con ovo batido e cubrir superficialmente con azucre.
8. Cocer o forno precalentado a 220ºC.

FRICASSÉ

     A berenxena é unha pranta anual do xénero Solanum dentro da familia das solanáceas, nome que según a creencia proven dun vocablo persa, que logo pasou ó árabe con unha lixeira variación e de ahí ó español.
     O froito, comestible, é unha baga de 5 ata 30 cm de lonxitude de forma esférica, oblonga ou alargada na maioría dos casos, cunha pel lisa, brilante e de cores diversos según a variedade, a máis común é a de cor morado ou negro ó madurar, pero existen branca, púrpura, negra, amarela e vermella ou de cores mezclados, sobre todo branco, negro, morado ou verde. A pulpa é consistente, de textura esponxosa, de cor branco, ten certo sabor amargo, presenta pequenas sementes de cor amarela. Encóntrase todo o ano ó se cultivado en épocas de baixas temperaturas no invernadoiro. Na pel do froito indentificouse antocianinas (flavonoides), pigmentos que o confiren o cor morado.

Ingredintes:

• 4 filetes de babilla
• 1 cabaciña
• 1 cebola
• 1 cenoria
• 1 porro
• 1/2 berenxena
• 2 dentes de allo
• 2 tomates
• 2 dl de xugo de terneira
• perexil picado
• 200 gr de fariña frouxa
• aceite de aliva
• auga mineral

Elaboración:

1. Salpementamos os escalopes pequenos e os enfariñamos, fritimos nunha souté con aceite de oliva (só cubrir o fondo) retirar a parte.
2. Nese mesmo aceite facer unha bresa coas hortalizas cortadas en mirepoix; poñemos a punto de sal. Engadimos o xugo de carne.

MAGDALENAS

     A magdalena ou madalena é un postre tradicional da rexión de Lorena, en Francia, que se extendeu por toda Francia, España e por consecuente: Iberoamérica. As magdelenas ten a forma de unha pequeña concha, que se obtén cocendoas ó fono nunha praca metálica que ten buratos en forma de conchas. Hoxe en día soese facer en pequenos moldes de papel rizado. Ten un gusto similar ó bizcocho aromatizado con limón. A receta tradicional leva ovos, azucre, mantequilla, fariña de trigo, levadura e aroma de limón obtido xeralmente da cáscara. Na receita tradicional francesa, bátense as claras de ovo a punto de neve para dar máis lixereza á masa. Non deben confundirse cos MUFFINS. En Latinoamérica conocense como panquecitos, magdalenas e queques (Chile, xeneralización).

Ingredintes:

• 1 kg de fariña frouxa
• 1 kg de azucre
• 1 kg de manteiga
• 16 avos
• 70 gr de levadura química ou impulsor
• 20 gr de sal
• aromatizante

Elaboración:

1. Batir os ovos co azucre e a sal ata esponxar a masa
2. Mezclar a fariña coa levadura, tamizar e engadir en forma de chuvia ó batido
3. Egadir a manteiga fundida pero fría en forma de chorro constante, remexer de arriba a abaixo.
4. Enmantecar pequenos moldes rizados ou en forma de concha. Rechear éstes co batido ata as tres cuartas partes. No caso de utilizar as cápsulas de papel non fai falta ningunha manipulación previa.
5. Espolvorear o centro co azucre.
6. Cocer o forno a 220ºC.
7. Desmoldar cando estean tebedas no caso de que estean nun molde.

MACARON

      A améndoa é un fruto do amendoeiro. Posúe unha película de cor canela que envolvea, ademáis dunha cáscara exterior que é comestible, cando ten unha cor rosado amarelento, e é de sabor doce e que representa un peso importante da améndoa, polo cual a parte comestible de este fruto redúcese a un 40%.


Ingredintes:

• 12 claras
• 675 gr de azucre glass
• 375 gr de améndoa moída
• 75 gr de azucre
• aromatizantes

Elaboración:

1. Montar as claras có azucre
2. Tamizar xuntos o azucre glass, a améndoa e os aromatizantes.
3. Engadir con coidado os ingredintes ás claras montadas.
4. Encher unha manga coa mezcla.
5. Tirar sobre papel antiadherente en forma de pequenas pezas.
6. Deixar repousr 30 min a temperatura ambinte para que endurezca a superficie.
7. Cocer a 180ºC 10 minutos coa porta do forno entreaberta. É convinte poñer unha placa adicional no fondo do fono para que o calor chegue gradualmente ó producto.
8. Retirar do papel inmediatamente.

PASTA CREBADA SALGADA

      A masa brisa (galicismo do francés PÂTE BRISÉE) ou masa quebrada (traducción habitual ó español do término francés) é un tipo de masa usada para bases de tartas doces e salgadas. Caracterízase pola sua textura suave e cruxinte, lograda grazas ó gluten e o almidón contido na fariña de trigo. A súa elabaración esixe o uso da manteiga branda, que non se mezcla completamente coa fariña: o gluten pode formar entón unha red resistente ó auga que se endurecerá ó fornearla. Se a preparación da masa non permite a formación da corteza sólida, quedará desmenuzable e será chamada sablé. Como non hai consenso sobre a definición exacta, a pasta brisa designa normalmente unha masa composta principalmente de fariña e graxa.

Ingredintes:

• 500 gr de fariña frouxa
• 250 gr de manteiga
• 100 gr de ovos
• 10 gr de sal
• 1 dl de auga

Elaboración:

1. Introducir a manteiga no microondas a potencia de desconxelar de 1 a 2 minutos para abrandala
2. Formar un volcán coa fariña sobre unha mesa de mármore.
3. Poñer o resto de ingredintes no interior do volcán. Procurar que os ovos non estén fríos.
4. Amasar o xusto para que non colla elasticidade ou liga, pero que nos permita traballar co rolo.
5. Unha vez amasada, formar unha bola e reservar en frío tapada con plástico.
6. Laminar con rolo saferindo a mesa con fariña para que non se pegue.
7. cando estea estirada, encolver no rolo e extender sobre o molde a forrar.
8. procurar que a masa sexa un pouco máis grande co molde para que nos recubra os laterais.
9. Co anaco de masa sobrante, baixar a masa do molde3 para que non quede aire e se axuste a él.
10. Pasar o rolo pegado ó molde para cortar a masa e que os recortes sobrantes caían na mesa.
11. Pinchar a masa cun garfo para impedir que medre, ou ben cocer en branco (consiste en colocar enriba da masa un papel antigraxo cuns garavanzos secos ou fabas enriba, para que cando vaia ó forno non suba a masa. Despois retíranse)
12. Cocer a forno media a 180ºC, o tempo de cocción dependerá do grosor da masa, pero non debería tardar máis de 12-15 minutos se se coce en branco

FOLLADO INVERTIDO

O hoxaldre é unha masa cruxinte traída a Europa polos árabes, anque seu orixen é anterior, podendo atoparse referencias a pastas e masas hoxaldradas na Grecia e Roma clásicas. Elabóranse con fariña, graxa (manteiga, manteca de porco ou margarina), auga e sal. É cruxinte e a súa textura é un dos grandes atractivos.

Ingredintes:
1º Masa:

• 750 gr de fariña de forza
• 400 gr de auga
• 25 gr de sal fina
• 100 gr de manteiga ou graxa de porco

2º Masa:

• 650 gr de margarina de follado
• 250 gr de fariña de media forza

Elaboración:

1. Preparamos a primeira masa. Poñer a fariña coa sal na amasadora ou batedora có gancho, dependendo da cantidade a elaborar. Engadir a auga fría e a graxa de porco ou manteiga empomada.
2. Se se fai a man, formar un volcán coa fariña e poñer os demais ingredintes no centro. Ó principio amasar dende o centro para fóra para que non saia o auga e despois amasar como unha masa normal.
3. Encender a máquina e traballar deixando unha masa firme, non dura. Non amasar en exceso e retificar o punto da masa engadindo fariá ou auga se fose necesario.
4. Cando a masa de atope no seu punto, retirámola e dixamola repousr tapada para que non forme cortiza durante media hora como mínimo.
5. Mesturamos o segundo compoñente e formamos un rectángulo que poñemos a arrefriar na cámara.
6. Estirar a primeira masa en cadrado, o xusto para que nos permita colocar a segunda masa no centro.
7. Envolver a graxa pregando os bordes cara o centro deixando a graxa totalmente pechada.
8. Proceder como no follado normal.
9. Colocar as pezas sobre a pela e deixar repousr 15-20 minutos se van a meter no forno. Se se conxela é necesario dar este repouso.

MASA DE EMPANADA

    Unha empanada é un alimento preparado composto por unha fina masa de pan e levadura, masa quebrada ou de hoxaldre, rechea de calquer alimento salgado ou doce. Pode se carne ou fruta. Xeralmente fanse con trigo, pero poden estar feitas con millo e outros cereais, e a veces coa adición dalgunhas graxas, como o aceite e a manteca. É un alimento feito pola maioría das culturas gastronómicas dos países hispánicos.

Ingredintes:

• 560 gr de media forza
• 30 gr de levadura prensada
• 15 gr de sa
• 200 gr de auga ou leite
• 100 de manteiga
• 100 gr de ovos

Elaboración:

1. Colocar na máquina (se é moita cantidade), o auga, o sal, a mantiga en pomada ou fundida, e os ovos.
2. Prendemos a amasadora e dixamos que se mesturen ben os ingredintes.
3. Engadimos a farina de golpe e deixamos amasar 5 minutos máis. neste momento engadimos a levadura desfeita coas mans e continuamos amasando outros 5 ou 10 minutos máis.
4. Se o amadado é a man preparamos un volcán no que poñemos tódolos ingredintes. A levadura disolvémola en auga e a manteiga en pomada ó mesmo tempo que se amada.
5. Debe resultar unha branda, pero non pegañenta.
6. Deixamos repousar tapada cun pano, de 1 a 2 horas dependendo da temperatura do obrador.

VINAGRETA DE CAFÉ CON ENSALADA DE HORTALIZAS

 

   O vinagre é un líquido miscible en auga, con sabor agrio, que provén da fermentación acética dó viño e mazán. O vinagre conten unha concentración que vai de 3% ó 5% de ácido acético en auga. Os vinagres naturais tamén conteñen pequenas cantidades de ácido tartárico e ácido cítrico.

 

 

Ingredintes:

Vinagreta:

• 1/4 de auga mineral
• 125 gr de azucre
• 10 gr de café soluble
• 2 cucharadas de vinagre de módena
• 2 c/vinagre de xerez
• aceite de oliva virxen extra

Ensalada:

• 200 gr de brócoli
• 200 gr de coliflor
• 1 cenoria
• 1 porro
• 1 cebolleta
• 10 langostinos
• salpementa

 

 

Elaboración:

1. Cocer o dente as hortalizas, saltear coa cebolleta corada en xuliana, salpementar.
2. Misturar coa vinagreta de café e dispor sobre vasiños individuais.

MANS DE PORCO RECHEAS DE COMPOTA DE MAZÁ

     As máns de cerdo (denominadas tamén como manitas de porco) son as patas de porco. Soen ser empregadas na cociña españóla frescas ou en salazón como elemento cárnico de estofados e cocidaos. É un dos ingredintes do cocido madrileño, e é frecuente velo servido como tapa. A súa textura xelatinosa debido á presencia de cartílago, fai que se elaboren caldos con texturas agradables.

Ingredintes:

• 4 pés de porco
• 250 gr de compota de mazá sen azucre
• 1 cenoria
• 1 porro
• 2 dentes de allo
• grans de pementa negra
• 100 gr de azucre
• 2 mazás
• belisco de manteiga
• canela

Elaboración:

1. Cocer os pés de porco coa cenoria e o porro xunto cos dentes de allo aproximadamente unhas 3 horas.
2. Facer unha compota de mazá nunha tixola con algo de auga, belisco de canela, manteiga.
3. Desosar os pés e rechear coa compota. Envolver en papel film e papel de albal. Conxelar ou meter na neveira.
4. Deixar que tome forma.
5. Cortar en cilíndros e queimar  con algo de azucre.

XEMAS DE SANTA TERESA

    As Xemas de Santa Teresa (non confundir con xemas de Ávila) son un dos elementos de repostería máis identificadores da provincia de Ávila. Súa fama trancendeu ó área da provincia e ahora resulta posible adquirirlos en diversas pastelerías ó largo de España. A popularidade deste doce convertírono na actualidade nunha especie de souvenir ligado á cidade de Ávila. Seu aspecto en forma de pequenas bolas de cor laranxa e expostas nunha tartaleta de papel branco fixéronse moi populares. Nómbranse en honor de Santa Teresa de Xesús.


Ingredintes:

• 10 xemas de ovo
• 250 gr de agrucre glass
• 1 limón
• manteiga para untar

Elaboración:

1. Exprimir o limón e ralar un pouco da corteza.
2. Engrasar a praca de forno.
3. Bater as xemas nun bol co azucre, reladura e o zume de limón, misturar ben ata formar unha masa branda.
4. Formar bolas do tamaño dunha noz e extender sobre unha praca deixar secar 20minutos e despois cocer a 160ºC durante 10 minutos

CREMA AGRIA O FRÂICHE

     Crème fraîche ou crema fresca, é unha crema, branc, graxa (30-40% graxa e un 15% de lactosa) e lixeramente acidificada polos cultivos bacterianos que contén. É, sen embargo, menos amarga e máis graxa que a crema agria que se lle asemella. CRÉME FRAÎCHE e unha expresión en francés que traducida literalmente signfica CREMA FRESCA. Orixinariamente a CRÈME FRAÎCHE era unha especialidade francesa pero hoxe extendeuse ó largo de Europa e é moi empregada nas cociñas, sendo moi fácil akquirila en forma de  tarrinas na maioría dos supermercados. Existen distribuciones comerciales especiales con menos contido de lactosa para aquelas persoas que padezcan intolerancia á lactosa.

Ingredintes:

• 1 iogur natural sen azucre
• 1 c/g de mostaza inglesa
• 1 c/g de vodka
• salpementa
• 1 c/ g de eneldo
• 1 c/g de ceboliño
• 1/4 de tona líquida
• zume de medio limón
• 50 gr de ceboliño
• salpementa

Elaboración:

1. Misturar todo xybti e servir
2. Misturar todo xunto excepto o ceboliño.
3. No momento de servir botar o ceboliño.

SANDWICH AMERICANO

 

    O sandwich (dó inglés SANDWICH, cuia grafia entrou a formar parte da real academia da lengua española en 1927), tamén coñecido en español como emparedado, é unha comida, a modo de temtempié, aperitivo ou a comida que se soe a facer a diario típica da gastronomía inglesa. Soe constituir en dous rebanadas de pan de molde inglés, ou de calquer tipo de pan, entre os cales colocase outros alimentos tales como carne, queixo, verduras ou otros, a veces con condimentos, salsas ou otros acompañantes.

    En España, diferénciase un sandwich de un bocadillo en que o primeiro está feito con pan de molde (pan blando) e o segundo con pan de barra ou un panecillo enteiro.

 

Ingredientes:

• Pan de molde

Para a crema:

• 500 gr de maionesa
• zume dun limón
• un belisco de pementa branca
• 1 c/c de mostaza
• 1 peituga de polo
• 1 leituga iceberg

 

Elaboración:

1. Montar entre duas rebanadas de pan de molde previamente tostasda napar coa crema e misturar a peituga laminada coa leituga cortada en chiffonada

TERRINA DE BACON CON POLO

  Unha terrina é un cacharro de barro vidriado (terracota, en francés TERRE CUITE) usado na cociña cós lados verticais e unha tapa que se axusta firmamente, de forma rectangular ou oval. As versións modernas tamén se fabrinan en ferro fundido esmaltado. Por extensión, o término tamén alude ó alimento preparado e servido en una terrina, principalmente carne de caza ou venado, queixo de cabeza e patés. Se se prensa e enfría, cortándose en rodaxas para servilo, unha terrina convírtese en paté, qeu Julia Child definiu como “ un pastel de carne frío de luxo”.



Ingredintes:

• 400 gr de muslos de polo ou peituga.
• 300 gr de carne magra de porco
• 100 gr de touciño de xamón
• 100 gr de crema de queixo
• 2 unidades de ovo
• 1/2 limoón
• 1 c/c de vermouth seco
• 1 dente de allo picado
• pementa verde
• mellorana
• sal
• perexel

Elaboración:

1. Colocar unhas tiras de bacon forrando o molde da rerrina.
2. Engadir a pasta de carne mesturada.
3. Tapar e cocoer no forno a 175ºC uns 45-60 min.

MIGNONS

É un tipo de pan redondo que podemos utilizar en cokteles para dar volumen como por exemplo no caso dos mignons con tortilla española.

Elaboración:

• 1 kg de fariña de forza
• 25 gr de sal
• 15 gr de azucre
• 100 gr de manteiga
• 70 gr de levadura
• 600 gr de auga

Elaboración:

1. Facer a masa na máquina co brazo mezclador. Retirar e facer bolas de 10 gr e deixar levedar ata o dobre do seu volumen
2. Meter no forno a 200ºC uns 20 minutos.

PAN DE MOLDE

 
    O pan de molde, pan cuadrado, pan lacteado, pan lactal ou pan de caixa é un tipo de pan que se caracterizas por ter unha textura moi branda. Soese conservar moito más tempo tenro en comparación ó resto dos pans. Seu contido en graxas é maior que o pan común, xa que a diferencia de este últim, acostuma a levar manteiga ou outras graxas. Pódese compranr en prácticamente tódolos supermercados en formato industrial, tamén hai panaderías que os elaboran a man. Existen múltiples variedades: pan branco, pan integral, sin corteza, con cereais, etc.
 

 
Ingredintes:

• 1 kg de fariña de forza
• 20 gr de sal
• 30 gr de azucre
• 50 gr de leite en pó 26% m.g.
• 60 gr de levadura
• 10 gr de ácido ascórbico
• 650 gr de auga (aproximadamente).

Elaboración:

1. Amasar todo xunto que que toque a levadura o sal isto é importante porque pode votar a abaixo a reacción da levadura. Esta quedaría nula.
2. Volvemos a amasar e colocamos no molde de pan.
3. Meter nun molde de pan e deixar fementar 30 minutos e cocer a 200ºC uns 45 minutos.

SOBAOS PASIEGOS

 

    O sabao ou sobao pasiego é un producto típico dos Valles Pasiegos (especialmente, de Selaya, Vega de Pas, Villacarriedo e Alceda-Ontaneda) e un dos máis represantivos de Cantabria (España). Na receita primitiva os ingredintes eran a masa de pan, o azucre branco e a manteiga. No sobao pasiego antigo añadíanse dous ovos, unha cáscara de limón relada e o licor de anís ou ron. O sobao moderno surxurá no ano 1896, cando unha cociñeira do doctor Madrazo, Eusebia Hernández Martín, sustituiu a masa de pan por fariña.

 

 

Ingredintes:

• 250 gr de manteiga
• 220 gr de azucre glass
• 30 gr de azucre invertido
• 5 ovos
• 245 gr de fariña frouxa
• 5 gr de impolsor.

 

Elaboración:

1. Misturar a manteiga emponada có azucre ata facer unha crema empomada.
2. Incorporarlle os ovos un a un ata sen que se pegue as paredes, sé isto ocorrese botar alho de fariña.
3. Mesturar a fariña có impulsor con movementos envolventes despacio.
4. colocar nas cápsulas de sobaos coa manga pasteleira e meter no forno a 180ºC uns 15 minutos.
5. Deixar arrefriar na propia cápsula.

TARTA DE SAN MARCOS

     Unha genovesa é un bizcoito italina bautizado en honor dá cidade de Génova e estreitamente relacionado coas cociñas italiana e francesa. Non usa levadura química algunha, si non que emplea aira suspendido na masa durante a súa elaboración para darlle volumen. A genovesa non debe confundirse có PAN DE GÊNES, que é un pastel de améndoa, que é un pastel de améndoa, pero parécese moito en composición e uso básico có PAN DI SPAGNA (pan de España), outro bizcocho italiano.


Ingredintes:

• 1 biscoito xenovés de 500 gr
• 200 gr de xema pasteleira
• 200 gr de chantillí
• 100 gr de almíbar para emborrachar
• 25 gr de cobertura de chocolate
• 5 gr de fideos de chocolate
• 1 c/c de azucre para torrar

Para o biscoito:

• 150 gr de azucre
• 150 gr de fariña frouxa
• 5 ovos

Para a crema chantillí:

• 400 gr de tona de 35 m.g
• 75 gr de azucre
• 1c/c de vainilla
• 25 gr de leite en pò

Para o almíbar:

• 250 ml de auga
• 100 gr de azucre

Para a xema pasteleira:

• 5 ovos
• 200 gr de azucre
• 50 gr de glicosa
• 1 c/c cor amarelo
• sal fino
• unhas gotas de limón

Elaboración:

1. Facer o biscoito xenovés mesturando o azucre cos ovos unha vez branquexados. Aparte misturar a fariña pouco a pouco con movementos envolventes. Meter no forno 7 min 160º.
2. Facer o almíbar unha vez desfeito o azucre no auga.
3. Facer a crema chantillí; meter o bol da batidora no conxelador, misturar a tona có leite en pó e a vainilla. Éunha tona montada con aroma.
4. Facemos a a crema de xema; nunha batidora misturamos os ovos, colorante, sal, limón batendo despacio.
5. Incorporamoslle o azucre e a glicosa remexemos sen que chegue a facer escuma.
6. Verquemos nun cazo e remexemos despacio pouco a pouco sen que chegue a agarrarse.
7. Unha vez que colla corpo arrefríamola o máis rápido posible e a gardamos na neveira a 4ºC.

Montaxe da tarta:

1. Cortamos o biscoito en duas partes; emborrachamos có almíbar
2. Verque crema chantillí extendela ben. Cubrir coa outra metade do biscoito
3. Botar a crema de xema pasteleira espolvorear de azucre e quemar, recubrir os laterais coa crema chantillí. Decoramos cun corneto de cobertua o nome da tarta.

Fajitas de millo con carne

     As fajitas son un dos pratos máis tradicionais e deliciosas da cociña Tex-Mex. Consiste en carne asada á grella e picada servida sobre unha tortilla de fariña de millo. Orixinariamente as fajitas elaborábanse só con carne de vaca; hoxe en día popularizáronse con carne de porco, polo (Chiken fajita), etc.; mesmo con camaróns. Nalgúns restaurantes ásase a carne xunto con pementos e cebolas. Os condimentos máis populares para acompañar as fajitas son a crema agre, o guacamole, pico de galo, queixo e tomate.


Ingredentes para 4 persoas.

• 1/2 kg de carne picada
• 100 gr de bacon
• 2 tomates ralados
• 1 chile
• 100 gr de cebola
• 1 pemento vermello
• 1 pemento verde tipo italiano
• allo e perexil picado
• sazoador de fajitas
• millo cocido
• 300 gr de fariña de millo
• 1 c/c de sal
• 300 ml de auga
• 1 dl de aceite de xirasol

Elaboración.

1. Facer a farsa cos ingredentes da seguinte maneira: o bacon en tiras finas, a carne adobada co perexel e allo, chile, tomate ralado.
2. Por outra banda, saltear os pementos e a cebola cortada en xuliana co millo cocido.
3. Mesturar todo e saltear, sazoamos. Por outra banda, facemos a masa das fajitas, damoslle forma redonda e as aplastamos. As marcamos nunha tixola.
4. Rechear as fajitas e as envolvemos.

Encerradito de salmón afumado e remolacha

 

     A remolacha de mesa (tamén coñecida como remolacha de horto, nabo de sangue ou remolacha vermella) é un vexetal popular nos hortos dos Estados Unidos. As follas (colo) da remolacha son unha fonte excelente de vitamina A e as raíces (remolachas) son unha boa fonte de vitamina C.

     As follas cocíñanse e son servidas frescas como verduras, mentres que as raíces ou cabezas poden ser conservadas en vinagre para ensaladas ou cociñada enteiras, para despois cortarse en toros ou en anacos.
A remolacha pertence á familia das Quenopodiáceas e necesita dun clima morno costeiro ou de terra salinaspara crecer sen problemas.

 

Ingredientes para 4 persoas.

• 1 iogur natural
• 1 remolacha
• 125 gr de chatka (palitos de cangarexo)
• salmón afumado
• 100 gr de xamón serrano
• pan de espinacas

 

Elaboración.

1. Enrolar as tiras de salmón afumado dandolle forma de encerradito coa masa de remolacha triturada con chatka e ligada con iogur.
2. Dispor sobre unhas tostas de espinacas e cubrir co xamón, enriba por o rollito de salmón.

DONUTS E BERLINESAS

     Unha berlinesa, berlin, bola de Berlín ou bola de fraile é unha preparación de forma esférica de masa doce frita en aceite e posteriormente rechea a través dunha incisión que se lle fai para tal fin. É elaborada con fariña, leite, azucre, manteca, ovo, levadura, esencia de vainilla, reladura de limón e sal. Logo de frita é espolvoreada con azucre glass. Consúmese predominantemente en Alemania e Europa Central e de ahí seu nome. No sur de Alemania e Austria coñécese como KRAPFEN. En Portugal coñécese como BOLA DE BERLIM e é rechea por crema pasteleira (doce de pasteleiro).



Ingredintes para os donuts e berlinesas:

• 490 gr de fariña de forza
• 25 gr de levadura de pan
• 195 gr de leite morno
• 80 gr de azucre
• 60 gr de manteiga ou graxa similar
• un belisco de sal
• 150 gr de ovos
• un belisco de noz moscada relada
• 2 litros de aceite de xirasol.

Ingredintes para a glasa morta:

• 800 gr de azucre glass (non serve antihumidade)
• 200 gr de auga
• unhas gotas de zume de limón.

Elaboración dos donuts e berlinesas:

1. Facer unha masa con tódolos compoñentes
2. para axilizar o proceso de fermentación pódese elaborar unha esponxa como na bolaría simple coa totalidade da levadura: 100 gr de fariña e 65 de leite. Amasar nun recipinte e deixar triplicar o seu volumen. Posteriormente engadir o resto de ingredintes durante o amasado.
3. Unha vez obtida a masa tápase cun pano e déixase repousar.
4. Romper a fermentación.
5. Estirar a masa cun rolo de 10 mm de grosor aproximadamente.
6. Cortar discos de 8 cm de diámetro e sacar o centro cun cortapastas para formar o burato.
7. Colocar en placas de forno sobre papel antigraxo e poñer en fermentadora para que fermenten.
8. Quentar o aceite de xirasol.
9. Cortar o papel antigraso ó redor da peza e introducir no aceite quente.
10. Fritir a 180º-190ºC polos dous lados.
11. Sacar para a reixa ou papel absorbente.
12. Unha vez fritas, introducir nun baño de glasa morta e escorrer.

Elaboración da glasa morta:

1. Nun recipinte ou barreño xuntar tódolos ingredintes e batir cunha variña para desfacer os posibles grumos.
2. Para empregar este baño, as pezas mergúllanse na glasa e logo escórrense sobre unha reixa. Se se pretende que a glasa seque totalmente, poden introducirse as pezas saobre unha reixa cunha placa debaizo no forno moi suave. A máis temperatura do forno, menos tempo e máis vixiancia. A menor temperatura, máis tempo de forno e pode cristalizar o azucre formando unhas escamas pouco vistosas.

Amendoados.

   Os amendoados de Allariz son un dos postres máis tradicionais dentro da provincia de Ourense, en Galicia.
   Son unha mistura de amendoa moida, azucre e clara de ovo. Cando a masa estña solida colocase en anacos sobre unhas obleas e se leva ó forno. Tamén se poden fornear en forma de galleta.
   Antigamente  no municipio de Allariz habia moitos amendoeiros, polo cal xurdiu este postre.
 
Ingredintes:

• 250 g de azucre
• 125 de amendoa crua
• 2 claras de ovo
• aroma de vainilla

Elaboración:

1. Prequentar o forno a 180ºC
2. Triturar as amendoas co azucre.
3. Engadir o aroma e as claras unha a unha ata conseguir unha masa uniforme
4. Formar bolas e espolvorear co azucre glas.
5. Fornear a 180ºC ata que esten dourados.

Cake de laranxa

     Tratase dun biscoito aromatizado con laranxa, que lle da un toque cítrico e doce ó tempo. Ideal para almorzos, e merendas e incluso como postre fará a delicia de grandes e pequenos.
   Para facelo un pouco mais sorprendente empregamos un colorante alimentario verde, co que a miga do biscoito era moi chamativa e contrastaba co dourado da corteza e o laranxa  do azucre glass de laranxa que o recubria.


Ingredintes:

• 400 gramos de manteiga a temperatura ambiente
• 500 gramos de azucre lustre ( glass)
• raladura de duas laranxas
• 100 gr de zume de laranxa
• 7 ovos
• 500 de fariña de trigo frouxa tamizada
• 5 gr de impulsor ( levadura química tipo Royal)
• Unha cullerada de licor  de laranxa ( opcional )
• unhas gotas de colorante ( opcional)
• azucre glass de laranxa para decorar ( opcional)

Elaboración:

1. Precalentar ó forno a 175ºC.
2. Por na batidora de varillas a manteiga, azucre lustre, raladura de laranxa,e licor. Batir hasta exponxar ( obtense unha crema uniforme)
3. Engadir os ovos de un , e a intervalos engadir o zume de laranxa, pouco a pouco para que non se corte a masa. Non engadir outro ovo ata que o primeiro non este na masa.A velocidade baixa.
4. Incorporamos a fariña, e cando este misturado o colorante. Batemos ben a velocidade baixa.
5. Forneamos a 175ºC durante unha media hora ou ata que o pinchar cunha agulla esta saia limpa.
6. Sacamos do forno e espolvoreamos con azucre glass de laranxa para decorar

O azucre glass de laranxa o podemos facer empregando os seguintes ingredintes:
Azucre glass.
Raladura de laranxa secada  e triturada.
Misturamos todo e temos un rico azucre glass de laranxa.

Risotto de polo ó curri

 
     Curri  é o nome xeralmente adoptado en Occidente para describir unha serie de pratos elaborados cunha mestura de especias picantes, desenroladas nas cociñas asiáticas do este e sureste asiático.
  Estes pratos foron difundidos en Europa polo Reino Unido e Holanda, ó transferir o coñecemento adquirido nas suas colonias durante o  século XVII. O curri é unha mestura baseada en diferentes especias que se empregan na India para guisos ou estofados con salsa e os pratos preparados con esa salsa.
   Neste risotto fusionamos o  tradiccional arroz italiano co exótico do curri, resultando un prato delicioso.

Ingredientes:

• 500 g de arroz carnaroli ( ou bomba se non dispomos deste arroz)
• 1 peituga de polo
• 1 bote de leite de coco
• 30 g de curri en po
• 1 vaso de viño branco
• 1/2 cebola
• 100g de manteiga
• aceite de oliva
• perexel
• allo
• queixo parmesano
• 2 L de caldo de polo
• sal e pementa
• tormentelo.
• medio manoxo de espárragos trigueiros

Elaboración:

1. Adobamos a peituga de polo, cortada en anacos con sal, unha rama de tormentelo, aceite de oliva.
2. Cortamos a manteiga en anacos pequenos e gardamolos no conxelador.
3. Escaldar os eparrágos en auga fervendo ( 30 a 60 segundos )
4. Nunha pota por a ferver o caldo de polo.
5. Collemos unha pota, botamos un chisco de aceite de oliva, e refogamos nela o allo e a cebola cortados en brunoisse co arroz.Remexemos un pouco e engadimos o vaso de viño.
6. Cubrir con duas culleradas grandes( o cucharon do caldo )  de caldo de polo e deixar a lume medio.Dutante a cocción se é preciso engadimos mais caldo.
7. Engadir a peituga adobada e os esparragos escaldados ós nove minutos de cocción e deixar cocer 15 minutos.
8. A parte, nunha tixola, botar o curri e o leite de coco.Remexer ben ata que se disolva o curri.
9. Engadimoslle ó risoto a mistura de leite de coco e curri e deixamos cocer.
10. Cando ó arroz esté o dente engadimoslle fora do lume o parmesano ralado, a manteiga conxelada, e aceite de oliva e opcionalmente unhas follas de alfabrega. Ligamos ben e servimos quente.

Timbal de tomate con mozzarella

     A palabra timbal fai referencia a un molde circular que se usa para presentar  pratos, e tamén se emprega para denominar as preparación feitas usando este molde. Normalmente usase para o arroz ainda que neste caso o empregamos como xeito de presentar este entrante freco ideal para o verán.

Ingredientes:

• 4 tomates maduros
• 2 mozzarellas
• sal e pementa
• aceite de alfábrega
• baby espinacas
• unha culleriña de café de azucre
• ourego fresco.

Elaboración:

1. Cortar en rodelas o tomate, a mozzarella e salpementar ambos ingredientes.
2. Saltear as espinacas cun belisco de sal e reservar.
3. Nun aro redondo ( o timbal ) ir interpondo o tomate, coulis de alfábrega ( faise tritutrando unhas follas de alfabrega fresca con aceite de oliva, quedando como unha salsa espesa ), mozarella, espinacas, asi ata cubrir o aro.
4. Presentamolo no centro do prato.  Como truco para casa, se non temos o timbal, podemos empregar unha taza. Neste caso montamos o prato dentro da taza, e despois damoslle a volta, tendo en conta que o fondo da taza terá a parte superior da  nosa presentación.