A orixe do actual gazpacho é incerta, aínda que tradicionalmente se lle considerou un prato do interior de Andalucía, onde o aceite de oliva e os produtos da horta son abundantes, e os veráns moi secos e calurosos. Por esta razón se lle coñece comunmente como gazpacho andaluz. A pesar diso a orixe do gazpacho como prato "desmigado" é anterior ao uso de hortalizas na súa elaboración e data da época do ao-Ándalus.
Coñécese como gazpacho a un tipo de preparación culinaria consistente na elaboración dunha sopa con ingredientes como o pan, aceite de oliva, vinagre e hortalizas cruas: xeralmente tomates, cogombros, pementos, cebolas e ajo. Se adoita servir fresco nos meses calorosos de verán.
A súa cor varía dende o laranxa pálido ao vermello segundo se empreguen tomates máis ou menos maduros, ou no noso caso a cor verde porque levaba moita cantidade de cabaciña na preparación e coa axuda da rúcula que lle achega tamen unha cor verde bastante vistosa.
Ingredientes para 4 persoas.
- 2 cabaciñas grandes
- 100 gr de rúcula
- 100 gr de noces
- unhas follas de alfabrega
- 1 cebola tenra
- vinagre de xerez
- aceite de oliva virxen extra
- salpementa
- auga ben fría (a que precise)
Elaboración.
- Cortar as cabaciñas e a cebola en mirepoix. Meter nunha xarra.
- Escaldar as follas de alfabrega e rúcula; refrescar en xeo. Engadir a preparación anterior; sazoar e aliñar co aceite, o vinagre e a auga. Triturar todo e o pasamos despois por un chino.
- Engadir un par de xeos a hora de servilo. Decorar cunhas noces picadas enriba.
No hay comentarios:
Publicar un comentario